Mülakatlarda özel hayat ile ilgili soruların çok fazla soruluyor olmasına bir çözüm getirilmeli mi sizce?

Evli olup, bir çocuğum olduğu halde (hayatımda süpriz bir durum olmadıkça) düzenli bir hayatım olmasına (standart yaşam) rağmen, kurumsal bir yerde, istediğim bölüm ve sektörde işe girecekken, 5. mülakatı da geçmiş biri olarak; “en son soru olarak , 2. çocuğu düşünüyor musunz?” gibi bir soru aldım,son mülakat ve son soru,afalladım, “daha çocuğum çok ufak vb” gibi (uzatmayayım) cvplarla geçiştirdim.çünkü bu sorunun nasıl kati bir cvbı olabilr ki? ya tamam, ya devam diyecek kişinin gözlerinin içine bakıyordum, dürüst olmak en doğrusu diye ucu açık cvplar verdim,çünkü hakikaten bunun kesin cvbı olamz ki.En sonda bana verdiği yanıt şu oldu kişinin; “biz sizi eğiticez oryantasyon sürecinde,işe alıştırıp, adapte edeceğiz, tam herşey yoluna girecek vs derken bizlere hamileyim,kaza oldu vb şeylerle gelmeniz kabul edilebilir bir ihitmal olmayacağı için sizi elemek zorundayım” cvbı aldım, o anı unutamıyorum, avuçlarımın arasından kaydı gitti hayalini kurduğum iş.. Demem o ki, ben de bu tür durumlar ne ilk ne son olacak, ne tamamen işe adapte, ne de özel hayata esir yaşayan kişilerden değilim ,dengeyi kurabilen biri olup olmadığımı test etmelerini bekelrdim. Çünkü kimse özel hayatından izole olarak bir işe giremez, giremez. bunun bekenmesi (içimde kaldı diyemedim) ÇOK SAÇMA!! idi.. :((